محققان دريافته‌اند آلودگي هوا ناشي از نيروگاه‌ها و خودروها رايحه گلها را از بين مي‌برد و موجب مي‌شود حشرات گرده افشان نتوانند رد رايحه را تا منبع توليد آن دنبال كنند. به گزارش ساينس ديلي، محققان دانشگاه ويرجينا مي‌گويند اين موضوع مي تواند علت كاهش جمعيت برخي حشرات گرده افشان مانند زنبور عسل را در مناطق مختلف دنيا از جمله كاليفرنيا و هلند توضيح دهد. دكتر خوزه فوئنتس استاد علوم محيط زيست و مجري اين تحقيقات مي‌گويد مولكول‌هاي بو كه توسط گلها در مناطق كمتر آلوده توليد مي‌شوند، مي توانند تا مسافت هزار تا هزار و ‪ ۲۰۰‬متر را بپيمايند. اما بوي گلها در محيطهاي آلوده شهرهاي امروزي تنها مي‌تواند مسافت ‪ ۲۰۰‬تا ‪ ۳۰۰‬متر را طي كند. به گفته وي آلودگي هوا، يافتن گلها را براي حشرات گرده افشان دشوار مي كند. نتيجه اين امر يك ايجاد چرخه معيوب است كه در آن حشرات گرده افشان به منظور حفظ جمعيت خود براي يافتن غذاي كافي مبارزه مي‌كنند و از طرف ديگر گياهان گلدار از آنجا كه گرده افشاني كافي براي آنها انجام نمي‌شود تكثير و تنوع نمي‌يابند. تحقيقات ديگر و همچنين تجربه واقعي كشاورزان نشان داده است جمعيت زنبورها بويژه زنبورهاي عسل كركي و پروانه‌ها در سالهاي اخير بسيار كاهش يافته است. محققان معتقدند آلودگي هوا به ويژه در دوره اوج تابستان مي‌تواند يكي از دلايل كاهش جمعيت حشرات گرده افشان باشد. اين پژوهشگران براي بررسي اين امر ، از چگونگي حركت رايحه گلها با باد ، يك الگوي رياضي ارائه كردند. مولكلوهاي بو كه توسط گلها توليد مي‌شوند بسيار بي‌ثبات و فرار هستند و به سرعت به آلاينده‌هايي مانند اوزون ،هيدروكسيل و راديكال‌هاي نيترات متصل مي‌شوند كه اين اتفاق بوي آنها را از بين مي‌برد. اين به آن معناست كه رايحه گل‌ها به جاي آنكه با باد حركت كنند دچار تغيير شيميايي مي‌شود و گل‌ها ديگر رايحه يك گل را ندارند. اين موضوع حشرات گرده افشان را ناچار مي‌كند مدت طولاني تر و مسافتهاي دورتري را به جستجو بپردازند و احتمالا به جاي بويايي بيشتر بر بينايي خود متمركز شوند.